تبادل لینک هوشمند آنالیز کامل میلان قبل از دربی / رویای ستاره دوم
تیم آث میلان ایتالیا سومین تیم موفق سرزمین چکمه ای است.
شیاطین سرخ و سیاه سن سیرو رقابتی دیرینه با افعی ها دارند حتی ورزشگاه آن ها نیز با ورزشگاه اینتر میلان یکی می باشد و در واقع این ورزشگاه برای هواداران اینتر میلان اسمی متفاوت دارد به نام جوزپه مئاتزا.
از دست ندهید
غیبت گتوزو و آکوئیلانی در دربی مادونینا
آلگری با میلان تمدید کرد
کامبیاسو
بواتنگ: می خواهیم با پیروزی در دربی، اینتر را از رقابت قهرمانی خارج کنیم
میلان با هجده قهرمانی در رقابت سری آ,دو قهرمانی در سری بی,پنج قهرمانی در کوپا ایتالیا,شش قهرمانی در سوپر کاپ ایتالیا,دو قهرمانی در جام برندگان اروپا,پنج سوپر کاپ اروپا,سه جام بین قاره ای,یک قهرمانی در جام باشگاه های جهان و هفت قهرمانی در اروپا که آن ها را به دومین تیم پر افتخار اروپا مبدل ساخته به دنبال عناوین بیشتری هستند. در واقع آن ها قصد دارند تا با قهرمانی در رقابت های اروپایی در فصل جاری خود را به یک قدمی کهکشانی های مادرید برسانند و در لیگ نیز به عدد نوزده برسند تا به رویای دو ستاره شدن نزدیک شوند.
میلان رقابت های این فصل خود را با مصدومان زیادی شروع کرد و ابتدا نتایجی در خور یک مدافع عنوان قهرمانی نگرفت ولی این تیم با ریشه و قدمت که در سال 1899 تاسیس شده خیلی زود به خود آمد و همانند یک قهرمان واقعی رقابت ها را دنبال کرد تا جایی که خیلی زود به صدر جدول سری آ البته به صورت مشترک به همراه یوونتوس رسید تا بار دیگر قهرمانی در این رقابت ها را جشن بگیرد.
سر مربی جوان و البته موفق میلان در سال اول خود این تیم را قهرمان سری آ کرد و در سال دوم نیز یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در سری آ,کوپا ایتالیا و البته لیگ قهرمانان اروپا می باشد.
میلان با جذب چند بازیکن و فروش چند تن دیگر به تیم خوبی تبدیل شده ولی هنوز از ناحیه هافبک و خط دفاعی دچار کمی مشکل است و البته دروازه!
در دفاع مرکزی آن ها مدافع قابل اعتمادی به نام های نستا,تیاگو سیلوا و مکسس را در اختیار دارند ولی در کناره ها آن ها دچار کمی مشکل هستند. مصدومیت تایوو سن بالای زامبروتا و بونرا برای آن ها مشکل ساز شده است و تنها مدافع کناری که برای آن ها کار آمد می تواند باشد آباته جوان و سرعتی است ولی باید صبور باشند چرا که تایوو مدافع چپ قدرتمند و سرعتی و بسیار خوبی است و در دفاع نیز قابل اعتماد است و با بازگشتش می تواند دفاع این تیم را همانند سال هایی کند که این تیم در اروپا آقایی میکرد.
در هافبک میلان با اینکه هافبک های خوبی و زیادی دارد ولی اکثر آنها هافبک های تدافعی با شم دفاعی هستند و به همین دلیل آنها در خلق موقعیت دچار کمی مشکل هستند به صورتی که آمار این تیم را در استفاده از موقعیت گل قدرتمند جلوه داده ولی در خلق آن به صورت میانگین نسبتا ضعیف!
آکوییلانی و سیدورف را می توان تنها هافبک های بازی ساز و تکنیکی آن ها نامید ولی این کافی نیست بنابراین شاید خرید یک هافبک میانی خوب و البته بازیساز و جوان مانند مونتولیوو برای آنها کار آمد باشد.
ولی در دروازه آن ها با وجود دروازه بانانی مانند آبیاتی و آملیا هنوز دچار مشکلاتی هستند.ضمن بازی های نسبتا خوب آبیاتی برای آث میلان آنها نیاز به یک دروازه بان بالغ و خوب دارند کسی مانند ایکور آکنفیف یا اوگو لوریس.
در خط هجومی آن ها یکی از قدرتمند ترین ها هستند و با وجود بازیکنانی مانند ایبراهیموویچ, پاتو,اینتزاگی, روبینیو و البته کاسانو مصدوم به دنبال تبس هستند که به نظر می اید این تیم به هافبک بازی ساز بیشتر احتیاج داشته باشد!
آلگری علاقه ای به بازی با وینگر ها ندارد و با اندکی دقت وی با خرید تاییو سرعتی و قرار دادن آباته سرعتی در دفاع کناری سعی بر استفاده مدافع های کناری در حمله به عنوان شبهه وینگر دارد و بیشتر به نظر می آید که به هافبک لوزی شکل علاقه مند باشد بنابراین آلگری بیشتر به هافبک هایی همانند بواتنگ در کناره ها نیاز دارد و در آخر نیز بازیکنی همانند گتوزو که می تواند به نوچرینوی جوان اتکا کند و همین طور به فان بومل ولی در دو نقطه نیاز به تقویت دارد و بازیکنی همانند کراسیچ در کناره های که به سبک بازی تیم آلگری شباهت دارد نیاز دارد و در بالای این لوزی نیاز به یک هافبک خوش تکنیک دارد ؛چه بسا وجود کاسانو می توانست پشت سر دو مهاجم تیم خوب باشد چرا که کاسانو بازیکنی با تکنیک و باضرافت است ولی در حال حاضر دو راه در پیش رو دارد یا استفاده از سیدورف و آکویلانی و یا خرید بازیکنی مانند مونتولیوو که خریدش در دسترس تر هست تا گزینه هایی دیگر.
در دفاع همانطور که اشاره شد تیم خوب بسته شده است و با بازگشت تایوو تیم دارای خط دفاعی خوبی است و در صورت مصدومیت هم نیمکت نسبتا خوبی دارد.
در حمله نیز همانند خط دفاع تیم خوب بسته شده است.
با این حال بهترین حالت برای تیم آلگری در صورت سالم بودن همه بازیکنان بدین شکل است.
آبیاتی
تایوو.....................سیلوا..................................مکسس.........................آباته
نوچرینو
آکوییلانی....................................بواتنگ
کاسانو
ایبراهیموویچ...................پاتو
کاسانو شاید یک مهاجم باشد ولی با تکنیک و قدرت باقی مانده جوانی اش می تواند گزینه ای بهتر نسبت به سیدورف یا حتی امانوئلسن جوان باشد.نوچرینو نیز عملکرد فوق العاده ای از خود به جای گذاشته و می تواند در تمرین های تیم از تجربه های زیاد فان بومل استفاده کند و در قسمت میانی حضور بواتنگ که از مدرن ترین هافبک های دنیا است می تواند میلان را در عرض و طول بسیار کمک کند و همچنین انرژی بی پایان وی میتواند برگ برنده آن ها در میانه باشد و حضور آکوییلانی ضمن قدرت بدنی بالایش کمی کندی به این خط می دهد ولی گزینه بهتری برای این پست وجود ندارد پس با توجه به سیستم مورد علاقه آلگری این تیم در خط هافبک و البته دروازه به ترتیب نیاز به دو و یک خرید دارد.
اما در حال حاضر تعدادی از بازیکنان نمی توانند برای این تیم به میدان بروند البته تعدادی اندک به نامهای کاسانو و تایوو که بهترین و محتملترین گزینه برای جانشینی آنها زامبروتا به جای تایوو و سیدورف به جای کاسانو است.
بهتر است آلگری از سیدورف در میانه استفاده نکند چراکه تیم کمی در میانه کند می شود و بهتر است او در بالای لوزی باشد جایی که تیم پاتو و ایبراهیموویچ را دارد و گفتنی است استفاده از سیدورف در میانه به میلان در بازی با بارسلونا در سن سیرو ضربه زد چرا که تیم در میانه بسیار کند شد و قرار دادن سیدورف در جای بواتنگ که در بالای لوزی بود می توانست ضریب جنگندگی تیم را بیشتر کند چه بسا بواتنگ در همه جای زمین حضور داشت و نقشی کلیدی در آن بازی ایفا کرد.
حال ما ترکیب مورد علاقه آلگری را با خرید هایی مبنا بر تاکتیک این تیم قرار میدهیم:
آکنفیف
تایوو.....................سیلوا..................................مکسس.........................آباته
نوچرینو
کراسیچ...................................بواتنگ
مونتولیوو
ایبراهیموویچ..........................................پاتو
کراسیچ همانطور که گفتیم بازیکنی به درد به خور برای تیم الگری می باشد چرا که قدرت بازی کردن در طول و عرض را دارد و دارای تکنیک سرعت و قدرت خوبی می باشد ضمن اینکه در دسترس است.
مونتولیوو هم مانند کراسیچ گزینه خوبی است و با قدرت جوانی و تکنیک و پاس های خوبش می تواند تیم آث میلان را دارای نیروی جوانی و تجربه ای بالا کند.
گزینه های زیادی ممکن است در نظر آلگری باشد شاید هم وی اعتقادی به خرید در دروازه نداشته باشد ولی محتمل ترین و بهترین و در دسترس ترین گزینه ها ایکور آکنفیف و اوگو لوریس است که از بین این دو ایکور نمایش بهتری برای باشگاهش داشته ضمن اینکه کاپیتان تیم زسکا مسکو نیز است.
| 10000 تومان جایزه عضویت در سایت اینجا کلیک کنید |
پونفرادینا 0 – رئال 2؛ تسکینی بر درد ال کلاسیکو
رئال مادرید در دیدار رفت دور سوم جام حذفی اسپانیا موفق شد با نتیجه دو بر صفر از سر تیم دسته دومی پونفرادینا بگذرد.
تنها کریس رونالدو و مارسلو تنها بازیکنانی بودند که در ال کلاسیکو به صورت فیکس به میدان رفته بودند و در این دیدار هم از ابتدا حضور داشتند. حضور نوری شاهین و حمیت آلتینتاپ در ترکیب اصلی شاگردان مورینیو از نکات جالب این بازی بود.
رئال که به نظر می رسد همچنان تحت تاثیر شکست ال کلاسیکو قرار دارد بازی چندان قابل قبولی در نیمه نخست ارائه نکرد اما در دقیقه 29 بازی توسط خوسه کالخون به گل برتری دست یافت.
نیمه اول با برتری یک بر صفر شاگردان مورینیو به پایان رسید. در نیمه دوم رئال شادابتر بازی می کرد و چندین موقعیت خوب گلزنی روی دروازه پونفرادینا ایجاد کرد.
در دقیقه 69 بازی رائول آلبیول مدافع رئال به دلیل تکل خشن روی پای بازیکن حریف کارت زرد دوم خود را دریافت کرد از بازی اخراج شد تا کهکشانی ها 20 دقیقه پایانی را 10 نفره بازی کنند.
اما تنها 5 دقیقه بعد کریس رونالدو اختلاف را به دو گل رساند. رونالدو که در ال کلاسیکو یکی از ضعیف ترین بازیکنان میدان بود روی پاس ایگواین پا به توپ وارد محوطه جریمه شد و ضربه پای چپ او به تور دروازه پونفرادینا چسبید تا نتیجه دو بر صفر شود.
در پایان رئال موفق شد این دیدار را با پیروزی پشت سر بگذارد و باید منتظر باشد تا هفته آینده در سانتیاگوبرنابئو دیدار برگشت خود مقابل پونفرادینا را برگزار کند.
| 10000 تومان جایزه عضویت در سایت اینجا کلیک کنید |
برای سلطان پاس جهان... بهترین بازیساز قرن!
بی شک وقتی یوهان کرویف، بازیکن بسیار محبوب آبی اناری ها پس از پنج فصل حضور درخشان قصد ترک این باشگاه را کرد می دانست دلبستگی هایش به باشگاه کاتالان او را روزی به بندر زیبای بارسلون باز خواهد گرداند.
عشق و علاقه ی فراوان هواداران بسیار متعصب کاتالان نسبت به او و دوراندیشی این فوتبالیست خوش فکر و مدرنیته ی هلندی سبب شد تا به توصیه او، آکادمی جوانان بارسلونا، لا ماسیا در۲۰ اکتبر۱۹۷۹ تأسیس گردد.
جوزپ لوییس نونیز مدیر وقت بارسا به توانایی های کرویف جوان که در دل هواداران جای داشت ایمان آورده بود و برنامه های نابغه ی هلندی را در لاماسیا به اجرا گذاشت. برنامه هایی برای تکامل بخشیدن به توتال فوتبالی که خود آن را از مربی بزرگش، رینوس میشل آموخته بود. سال 1988 وقت رسیدن محصولات لاماسیا پس از نزدیک به یک دهه بود. به همین خاطر نونیز در آن سال کرویف را به عنوان سرمربی به باشگاه بارسلونا بازگرداند.
اما در حالی که باشگاه با ستاره‌هایی چون روماریو، رونالد کومان، میشل لادروپ و هریستو استویچکوف تیمی رویایی داشت، مربی جوان، مدرسه ی فوتبالی که خود باعث احداثش شده بود را از یاد نبرد و ترکیبی از بازیکنان اسپانیایی چون خوزه ماری باکرو، جوزپ گواردیولا و تکسیکی بگیریستین را که در همان آکادمی رشد یافته بودند به زمین می فرستاد.
بازیکنانی که فلسفه ی فوتبالی جدیدی را که مبتنی بر پاس های کوتاه بسیار بود آموخته بودند و بدون داشتن نبوغ خارق العاده ای (مانند پله و مارادونا) فوتبالی مدرن و نوین را در مستطیل سبز به نمایش می گذاشتند. فوتبالی ساده، اما روان و رو به جلو که به تیکی تاکا شهرت یافت. مدیریت و کادر فنی بارسا بر این اصل معتقد بودند که اگر میل به جاودانگی دارند باید لاماسیا را دریابند و اینگونه شد که سِر بابی رابسون، رکساچ و لوئیس فان خال هم به عنوان سرمربی آبی اناری ها توجه ویژه ای به آن داشتند.
در این زمان اروپا در سلطه ی رئال مادرید (دشمن دیرینه)، میلان، بایرن مونیخ و منچستر قرار گرفته بود. ناُمیدی زمانی بر پروژه ی لاماسیا سایه افکند که در اوایل قرن جدید این تیم های تدافعی بودند که بیشتر به عناوین قهرمانی می رسیدند. از یونان 2004 در یورو تحت رهبری هاگل و ایتالیا با لیپی در جام جهانی 2006 گرفته تا باشگاه های میلان با آنجلوتی و لیورپولِ بنیتز. در همه ی این سال ها اما لاماسیا کار خود را می کرد و استعدادهای نوظهورش را یکی یکی به تیم اصلی روانه می ساخت تا اینکه توانست بهترین و کاملترین محصولش را بیابد.
بالاخره در سال 1998 تیم محبوب کاتالان فرمانده ی تیکی تاکایش را یافت و درحالی که اروپا و جهان مشغول لذت بردن از هنرنمایی های زیزو، کان، بکهام، پیرلو و جرارد داخل زمین و فرگی، آنجلوتی، مورینیو و بنیتس روی نیمکت بودند جوان باهوش کاتالان روز به روز پیشرفت می کرد و کم کم به عنصری بی بدیل در دنیای فوتبال بدل گردید. متولد 25 ژانویه ی 1980 تراسا، گام های موفقیت را به سرعت می پیمود. در یازده سالگی کشف شد و پس از پرورش در لاماسیا و حضور در تیم جوانان در سن هفده سالگی به تیم ب بارسا راه یافت. اما به خاطر هوش بالا و خارق العاده اش خیلی زود به ترکیب تیم اصلی اضافه شد.
شروع راه سلطان پاس جهان اما در آغاز قرن بیست و یکم و با مصدومیت گواردیولای بزرگ آغاز شد. پس از آنکه او در زمان فان خال خود را اثبات کرد، ریکارد جایگاهش را در تیم شناخت و پس از گذراندن مصدومیت چند ماهه و طولانی مدتش با بالاترین سطح ممکن به میادین بازگشت. از آن پس شماره 6، بازیساز اصلی تیم به شمار می رفت چرا که در اوج شلوغی میانه ی میدان هم حاضر به اشتباه کردن و دور شدن از آنچه آموخته بود نمی شد و با ایمان کامل به فلسفه ی فوتبالی لاماسیا کارش را به بهترین شکل ممکن انجام می داد به طوریکه با سادگی خاصی که در نوع بازیش بود، همگان را محو تماشای آنچه تا لحظه ای قبل در ذهن داشت می نمود!
حضور پپ گواردیولای جوان که پایه ی اصلی تیکی تاکای کرویف بود بر روی نیمکت بارسا، مصادف شد با محوریت قرار دادن الماس برای ارائه و اجرای تیکی تاکای تکامل یافته. نقشه ها با رهبری او اجرا می شدند. آن قدر کاری که می خواست را انجام می داد تا به نتیجه برسند. او به واقع خود را وقف تیم کرده بود و چنان آرام بود که در سخت ترین لحظات بازی بهترین گزینه ی هم تیمی ها بود.
نمایش های خیره کننده اش، پاس های بی مثالش، آمار فوق العاده ی پاس های صحیحش، دید و هوش بسیار بالایش، قدرت حفظ توپش حتی زیر پرس شدید بازیکنان مقابلش، بعلاوه ی آرامش و دقت در انجام تاکتیک های مورد نظر از او بازیکنی یگانه ساخته که رهبری ارکستر تیکی تاکای نوین بی شک با اوست. بازیکن فداکار و از خود گذشته ای که تیمش را به هر چه جام بوده رسانده (در باشگاهش بارسا لیگای اسپانیا 6 بار، کوپا دل ری، سوپر جام اسپانیا 5 بار، لیگ قهرمانان اروپا، سوپر کاپ اروپا، جام باشگاه های جهان و در تیم ملی اسپانیا قهرمان یورو و جام جهانی) اما در کمال تعجب حتی یک بار توپ طلا را نبرده!
شاید فیفا برای آنکه بتواند جایگاه چنین بازیکنی را ارج بنهد هنوز جایزه ای درخور برای نابغه ی پاس جهان ندارد. کسی که در یک بازی چهار گلِ، پاس هر چهار گل را می دهد و اگر اوساسونا را رقیب آن چنانی ندانیم، در یک ال کلاسیکوی 6 تایی هم 4 پاس گل می دهد شایسته ی تقدیری بیشتر از یک توپ طلاییست که بارها لیاقت دریافتش را داشته و به آن نرسیده. فیفا و البته یوفا می توانند جهت جبران جفایی که در حقش کرده اند دستور دهند در جشن تولد سی و دو سالگی همفری بوگارت فوتبال، مجسمه ی طلایی اش را بسازند تا هر ساله به بهترین پاسور فوتبال دنیا (پاسور نه به معنی کسی که بیشترین پاس گل را می دهد، بلکه کسی که بازیساز اصلی میانه ی میدان است.) تقدیم کنند!
حالا لاماسیا دیگر لازم نیست فرمول های تازه ای برای بازیکن سازی آزمایش کند بلکه می تواند الگویی داشته باشد برای بازیکن سازی. از کرویف تا گواردیولا، آبی اناری ها از وجود او شادمانند. نسخه ی کامل و بی نقصی که با تولد او متولد شد و رویای ساختن تیمی رویایی را برآورده ساخت!
25 ژانویه در تمام دنیا روز بارساست! در این روز هر بارسایی سربلند است چرا که به والاترین هدفش دست یافت. ساخت بازیکنی ناب با فلسفه ی خاص بارسایی در مکتب بارسلون. و امروز فوتبال، معنای حقیقیِ گروهی بودنش را مدیون وجود اوست. اسطوره ی آینده! روز تولد ژاوی هرناندز... بهترین بازیساز قرن! سلطان پاس جهان..
| 10000 تومان جایزه عضویت در سایت اینجا کلیک کنید |
